Szlak Architektury Drewnianej w Małopolsce jest pełen cerkwi, ale do tej w Wojkowej najchętniej wracam... Najmocniej chce wrócić.
Każda z tych budowli stoi na górce, każda posiada cechy charakterystyczne dla tego typu architektury, każda ma bogatą historię i wyposażenie.
Jednak ta w Wojkowej wydaje się być omijana przez wiatr, wydaje się stać w jakiejś bańce ciszy. Wymusza spokój i pokorę. Całym swoim jestestwem naciska na ramiona by usiąść i poczuć że się "jest". Obserwuje niefizyczną obecnością dziesiątek przesiedlonych łemków, gotowych skarcić Cię za nieodpowiednie zachowanie, zbyt szybkie kroki, czy podniesienie głosu w wołaniu za towarzyszami w zwiedzaniu.
Jeśli kiedykolwiek czuliście nastrój miejsca, to pod tymi ścianami dopada jakaś zaduma. Ciężkość czasu kontrastująca z żywą przyrodą obok. Jakieś zwolnienie, jakby wpadł w wyjątkowo ciemny staw.
Dlatego ją wybrałam jako pierwszą do podzielenia się nią i zwrócenia na nią Waszej uwagi.
Cerkiew pochodzi z końca XVIII wieku.
Więcej informacji oraz mapy znajdziecie tutaj : http://www.drewniana.malopolska.pl/?page=obiekty&id=221
Nie mam najmniejszego zamiaru przeklepywać wzmianek historycznych, wymieniać cennych elementów wyposażenia i dat wszystkich przeprowadzonych konserwacji.
W styku z tymi zabytkami, z architekturą cerkiewną, wszystkie te informacje przestają być ważne. Budowla, ikonostas, złote obramowania i tła, geometryczno-florystyczne ornamenty, wszystko to rozumie się podświadomie. Całość architektoniczna zgrywa się z ciałem ludzkim i wypełnia umysł, od wysokiej przestrzeni wejścia, do muru ikonostasu dzielącego od sacrum.
Cerkwi w Wojkowej należy doświadczyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz